بسم الله الرحمن الرحیم

       با سلام 

مطالبی که می نویسم متاسفانه هیچ کس در اینترنت نمی نویسد. پس لطفا سخن من را سخن مردمی بدانید که دردی دارند و آن هم از نوع فرهنگی اش.

خوب بریم سر اصل مطلب و نامه

       تشکر می کنم

از تمامی مسئولان فرهنگی کشورم که برای حل مسئله بد حجابی گشد ارشاد و ستاد امر به معروف و نهی از منکر را پیشنهاد داده اند.

از تمامی کسانی که به جز این دو، راهی دیگر به ذهنشان خطور نکرده و همیشه مسایل را گل و بلبل تعریف می کنند.

       تشکر می کنم

از رییس قوه مجریه که با اقدامی بزرگ دستور تهیه گزارشی در مورد وضع حجاب در ایران را داده اند.

از فردی که باید انتظار داشت تا همه چیز را اعم از بد و خوب ببیند.

       تشکر می کنم

از مسئولان اقتصاد این مملکت که با اقداماتی تحیر برانگیز برای جوانان ما تولید کار می کنند و آنان را از سخت ترین کار دنیا یعنی بی کاری نجات می دهند.

از افرادی که فقط برای شهر خود کار کرده و وقتی با آنها مصاحبه می شود، می گویند درصد بی کاری کشور تک رقمی است.

       تشکر می کنم

از نمایندگانی که به آنان رای دادیم و برای رفاه حال ما برای عضویت در کمیسیون اقتصادی مجلس با هم به رقابت پرداختند.

از تمامی افرادی که حوزه فرهنگی را با سه چهار نفر تنها گذاشتند.

       تشکر می کنم

از وارد کنندگان لباس به کشورم و طراحان لباسمان که با پوشاندن لباسی زیبا بر تن الگو های جامعه ی ما، چیزی را باب می کنند.

از همان کسانی که جاده بدون چراغ قرمز یا ایست بازرسی را تخت گاز می روند.

       تشکر می کنم

از وزارت امور خارجه که مردم کشورم را 2 سال با برجام مشغول کردند و در شب قطعی شدن آن همه را به بیرون کشیدند و بزن و برقصی براه انداختند.

از افرادی که حال قدرت اعلام نقض برجام توسط طرف مقابل را ندارند.

       تشکر می کنم

از جوانانی که هر چه به این سرزمین وارد شد را پوشیدند و نماینگر بی فرهنگی محظ خود شدند.

از کسانی که برای هرزگی به هر شیوه ای دست زدند و چشم پاک جوانان را ناپاک نمودند.

       تشکر می کنم

از جوانانی که هر که از خیابان گذشت را دیدند و لحظه ای برای تفکر، تامل نکردند.

از کسانی که بدون هزینه لذتی را بدست آورده و لذت بندگی خدا را نچشیدند.

       تشکر می کنم ار

تمامی افرادی که قادر به اعلام اشتباهات خود نیستند و خود را معصوم تر از معصومان نمی دانند.

از کسانی که در نماز و سخن در صف اول، و در حضور قلب و عمل در صف آخر هستند.

       تشکر می کنم از 

تمام کسانی که این مطلب را خواندند و در سخنان من شک کردند. 

اللهم عجل لولیک الفرج